Op aarde ontwikkelde zich een brute maatschappij
Na Eden zakte het verhaal van de mensheid weg in een moeras van geweld. Toen er kinderen kwamen, vermoordde de oudste, Kaïn, zijn broer Abel. De aanleiding was nota bene een godsdienstige kwestie: een offer. Kaïn sloeg met zijn vrouw op de vlucht en Adam en Eva verloren zo op één dag twee zonen en een dochter.1
Kaïns nazaten ontwikkelden zich tot een brute maatschappij. Van de laatste telg die in zijn geslachtsregister genoemd wordt, Lamech, komen de woorden: ‘Wie mij verwondt, die sla ik dood, zelfs wie mij maar een striem toebrengt. Kaïn wordt zevenmaal gewroken, Lamech zevenenzeventigmaal.’2 Zie je hoe het rijk van de duisternis als een onverzadigbaar monster om zich heen grijpt? Hier geldt het recht van de sterkste, de brutaalste. Hier is geen ruimte voor intimiteit. Solidariteit en verbondenheid zijn volledig zoek. Waar blijft Gods tegenbeweging?
Onze stamouders kregen gelukkig nog een zoon. Eva noemde hem Set. Toen deze op zijn beurt vader werd, zo staat er in de Bijbel, ‘begon men de naam van de HEER aan te roepen.’3 In de Bijbel met Kanttekeningen staat dat de vertaling ook kan zijn: ‘Toen begon men zich naar de naam van de HEER te noemen.’ Hier ontstond een verzetsbeweging van mensen die zich keerden tegen Satans regime. Zij droegen Gods naam, zagen hem als hun Vader en zichzelf als zijn kinderen. Onder hen heersten de waarden van Gods bestel.
Maar deze tegendraadse groep, die inging tegen de duivelse overheersing, verdampte langzaam. De ‘zonen van God’ slaagden er niet in afstand te bewaren tot de geweldsmaatschappij van Kaïns nageslacht. Ze vielen niet voor het geweld ervan, maar voor haar vrouwen. Door hen te huwen vermengden zij zich ermee.4
Omdat er nog amper lichamelijke degeneratie had plaatsgevonden, duurde het een hele tijd voordat deze lieden aftakelden en uitgewoond raakten. Ze konden zich eeuwenlang ontwikkelen. Ze werden niet gehinderd door de noodzaak hun kennis binnen enkele tientallen jaren te moeten vastleggen en over te dragen, om te voorkomen dat die verloren ging. Zij gingen pas na een eeuw of negen dood. (Onze moderne wetenschap is nauwelijks een paar eeuwen jong. Stel je voor wat Leonardo da Vinci, Michelangelo en Albert Einstein hadden kunnen bereiken, als zij eeuwenlang bij hun volle verstand waren gebleven.) Dit mondde uit in een hoogst ontwikkelde cultuur, die in alles uitblonk. Helaas blonken ze vooral uit in boosaardigheid.
1. Genesis 4:1-16. Wij beschouwen tegenwoordig het trouwen met je zuster als iets wat niet kan. Maar in het begin lag dat anders. De mensheid is begonnen met één paar. Vergeet ook niet dat zij nog niet waren afgetakeld of gedegenereerd. De nadelen van incest ervoeren zij nog niet. Die zijn pas gaan spelen toen er erfelijke afwijkingen ontstonden. Je kunt de eerste kinderen vergelijken met kopieën van de originelen, die ‘zeer goed’ waren. Wij zijn ondertussen honderden generaties verder. Wij zijn een kopie van een kopie van een kopie, enzovoorts, waardoor ons DNA onzuiverheden heeft opgelopen en erfelijke ziekten op de loer liggen, als er binnen de familie gehuwd wordt.
2. Genesis 4:23,24
3. Genesis 4:26
4. Genesis 6:2-4